2024-05-27 “Ανάπλαση Σκοπευτήριο”- Θέση & προτάσεις
2024_5_27 ΑΝΥΠΟΤΑΧΤΗ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΣΚΟΠΕΥΤΗΡΙΟ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ : ΠΟΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ
Η ανάπλαση του Σκοπευτηρίου έχει πυροδοτήσει μια έντονη συζήτηση στην πόλη σχετική με την αναγκαιότητά της αλλά και την εκτέλεση των έργων με τα οποία θα υλοποιηθεί.
Η Δημοτική Αρχή της Λαϊκής Συσπείρωσης φέρει αποκλειστικά την ευθύνη για τις παρανοήσεις και τις ανορθολογικές προτάσεις/αντιρρήσεις που αναπτύσσονται, μια και δεν προχώρησε έγκαιρα – παρά τα αιτήματά μας – σε ανοιχτή διαβούλευση-ανοιχτό Δημοτικό Συμβούλιο για τα έργα του Σκοπευτηρίου.
Για μια ακόμη φορά η πρακτική της “σχολής” Βοσκόπουλου έχει συνέχεια στο Σκοπευτήριο, μετά την Πλατεία της Παναγίτσας και την Πλατεία Παναγιώτη Μακρή.
Η μισή παραχώρηση του Σκοπευτηρίου από την κυβέρνηση του Σύριζα με όρους ΤΑΙΠΕΔ, μετά από αγώνες δεκαετιών του λαού της Καισαριανής και την αντιπαράθεση με την Σκοπευτική, έφερε στην πρώτη γραμμή των προτεραιοτήτων του Δήμου τη διαχείρισή του και την αναδόμηση των κτηρίων και του πράσινου.
Όλα αυτά τα χρόνια, πραγματικός ιδιοκτήτης ήταν η πόλη και οι πολίτες της. Μια ιδιοκτησία που κατακτήθηκε μετά από αγώνες και με τη λαϊκή μαζική πάλη ενάντια στην έντονη κρατική καταστολή και στις κυβερνήσεις.
Όταν από το 2015 και μετά, “εξαιτίας” της παραβατικότητας – εγκληματικότητας και φαινομένων βίας διεκδικήθηκαν από μερίδα των κατοίκων κατασταλτικού τύπου λύσεις, με έντονη αστυνομική παρουσία, περίπολα πολιτών και κάμερες, αποκρούσαμε την ακροδεξιά, νεοναζιστική, κατασταλτική ατζέντα με προτάσεις στη βάση αρχών που στον πυρήνα τους είχαν την μαζική παρουσία των πολιτών στο Σκοπευτήριο μέσα από πολιτιστικές, συλλογικές, κοινωνικές δράσεις και την μετατροπή του σε εργαστήριο δημιουργίας και λαϊκής έκφρασης χωρίς επιχειρηματικότητα και κέρδος.
Το ίδιο κάναμε και με την έμπρακτη αμφισβήτηση των απαγορεύσεων από την ΝΔ την περίοδο της πανδημίας και του ολοκληρωτικού λοκ νταουν διεκδικώντας και πετυχαίνοντας το Σκοπευτήριο να παραμείνει ανοιχτό στους πολίτες, στη νεολαία, στις συλλογικότητες.
Αυτές τις αρχές έχουμε ως κριτήριο και στην σημερινή μας τοποθέτηση απέναντι στην “ανάπλαση” των “πρώην” κτηρίων της Σκοπευτικής και του Χαράματος.
Η ανάπλαση, τα σχέδια της οποίας ξεκίνησαν πριν από δεκαετίες με διεθνή διαγωνισμό, είχαν ως βασικό τους στοιχείο την πολιτιστική αναδόμηση και χρήση του χώρου από τους πολίτες και το Δήμο, με σεβασμό στο Μνημείο και τον ιστορικό του χαρακτήρα και ταυτόχρονα είχαν μια πολιτική στόχευση αμφισβήτησης της Σκοπευτικής και της δήθεν ιδιοκτησίας της. Αυτό καθόρισε σε μεγάλο βαθμό τη μορφή και το περιεχόμενο των προτάσεων ανάπλασης χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπήρχαν ελλείψεις και λάθη.
Ποιες/ποιοι μπορούν στ” αλήθεια το 2024 να είναι αντίθετες/οι στο ότι η πόλη θα αποκτήσει ένα ακόμη θέατρο, χώρους συνεδριάσεων, βιβλιοθήκη, χώρο για ηχογραφήσεις και μουσικές εκδηλώσεις, αναψυκτήριο, υποδομές πολιτισμού που θα ζωντανέψουν το χώρο και συνολικά την πόλη;
Προφανώς και είμαστε αντίθετες/οι ενάντια σε κάθε πρόταση που ζητά στο όνομα του υπαρκτού κινδύνου της επιχειρηματικοποίησης και της καταστροφής του πράσινου να σταματήσει κάθε έργο και να παραμείνει ο χώρος και τα κτήρια όπως ήταν.
Γνωρίζουμε ότι το αστικό δάσος και τα κτήρια που βρίσκονται μέσα σε αυτό δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται με όρους αρχαιολογικού μνημείου ( προτάσεις Βοσκόπουλου) ούτε φυσικά παρθένου δάσους και εθνικού πάρκου στο οποίο δεν επιτρέπεται καμία παρέμβαση. Με αυτή την αντίληψη δεν πρέπει να φτιαχτεί καμία αντιπυρική ζώνη γιατί κόβονται δέντρα.
Κριτήριο μας λοιπόν είναι να γίνονται οι παρεμβάσεις που είναι απαραίτητες χωρίς να διαταράσσεται η όποια ισορροπία.
Η παρέμβαση με σκοπό τη χρήση από ανθρώπους προφανώς και πρέπει να σέβεται τον όποιο χαρακτήρα, πρέπει όμως και να διευκολύνει χωρίς να καταστρέφει τη χρήση του από τους κατοίκους της πόλης.
Ούτε φυσικά η ανάπλαση του χώρου και των κτηρίων έχει τη δική μας οικολογική και αρχιτεκτονική ματιά. Πολλά πράγματα θα τα θέλαμε διαφορετικά και σε μια άλλη προοπτική πιο συνολική.
Το Σκοπευτήριο ήταν και θα παραμείνει σύμβολο του αντιναζιστικού/αντιφασιστικού αγώνα, σύμβολο του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος για την κοινωνική χειραφέτηση και απελευθέρωση.
Το Σκοπευτήριο ήταν και θα παραμείνει ανοιχτό στους πολίτες, στις συλλογικότητες, στις κινηματικές δράσεις, ήταν και θα παραμείνει χώρος αναψυχής, πολιτισμού και συνεύρεσης.
Στη βάση των παραπάνω προτείνουμε τα εξής:
1. Να μεταφερθεί ο χώρος υπαίθριας εκγύμνασης σε άλλο σημείο κοντά στον στίβο (Κ3))προκειμένου να αποφευχθεί η αραίωση δέντρων που προβλέπεται για την κατασκευή του.
2. Να μεταφερθεί ο χώρος του του πάρκου σκύλων σε άλλο σημείο γιατί δεν είναι αρμόζουσα η χωροθέτησή του στην είσοδο του «Θυσιαστηρίου της Λευτεριάς».
3. Επιβάλλεται τα υπαίθρια τσιμεντένια καθιστικά να αντικατασταθούν με υλικό φιλικό προς το περιβάλλον και να αποκτήσουν πλάτη για να είναι φιλικά προς τον πολίτη.
4. Να μην κατασκευαστούν τα υπαίθρια τσιμεντένια καθιστικά που καταλαμβάνουν πλήρως τον χώρο πλησίον του Μνημείου καθώς το συγκεκριμένο σημείο είναι χώρος πραγματοποίησης εκδηλώσεων και συναυλιών.
5. Το αναψυκτήριο να μην έχει καθιστικό χώρο, καθώς έχει αποδειχθεί στην πράξη η καταπάτηση των χωρικών περιορισμών. Η πόλη και ειδικά το Σκοπευτήριο δεν έχει την ανάγκη ενός χώρου τραπεζοκαθισμάτων σε έκταση τύπου «Ξύλινα» &«Καλοπούλα» !
6. Να σημαδέψει η υπηρεσία πρασίνου τα δέντρα που πρόκειται να κοπούν μια και δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στους εργολάβους των δημοσίων έργων για την τήρηση των προβλεπόμενων.
7. Οι κορμοί των δένδρων που θα κοπούν να γίνουν καθιστικά με πλάτη.
8. Τα δέντρα που θα κοπούν να αντικατασταθούν άμεσα με δέντρα τουλάχιστον 5 ετών ( σε τριπλάσιο αριθμό) και να φυτευτούν σε τμήμα του Σκοπευτηρίου που έχει μείνει κενό.
9. Απαιτείται ο περιορισμός της τσιμεντοποίησης του Σκοπευτηρίου.
10. Ελάχιστη επέμβαση στα κτήρια, έτσι ώστε να διατηρηθεί η ιστορική μνήμη .
11. Σύνταξη ρυθμιστικού κανονισμού λειτουργίας έτσι ώστε οι πολιτιστικοί χώροι να διατίθενται ελεύθερα σε καλλιτεχνικά σχήματα, φορείς και συλλογικότητες.